Potrzeby społeczne w zakresie walki z chorobami nowotworowymi.
Rak piersi jest najczÄ™stszym nowotworem zÅ‚oÅ›liwym u kobiet w Polsce – w 2006 stwierdzono 13322 nowych zachorowaÅ„. Niestety, jest również przyczynÄ… najwiÄ™kszej liczby zgonów spowodowanych przez nowotwory zÅ‚oÅ›liwe wÅ›ród kobiet – w 2006 roku zarejestrowano 5212 zgonów z powodu raka piersi. Oznacza to, że co druga chorujÄ…ca osoba umrze z powodu raka piersi, czyli tak jakby co roku z mapy znikaÅ‚o maÅ‚e miasteczko.
Zachorowanie na raka piersi ma nie tylko wpÅ‚yw na dÅ‚ugoletnie przeżycie samej chorej ale także na jej poczucie komfortu fizycznego i emocjonalnego. Ponadto zachorowanie na raka piersi ma dalekosiężny wpÅ‚yw socjoekonomiczny na rodzinÄ™, krewnych przyjacióÅ‚ i wspóÅ‚pracowników chorej.
Wraz z postÄ™pem leczenia raka piersi od wielu lat prowadzone sÄ… zakrojone na szerokÄ… skalÄ™ badania majÄ…ce na celu wyodrÄ™bnienie tzw. czynników ryzyka celem wyodrÄ™bnienia grupy kobiet u których prawdopodobieÅ„stwo rozwoju raka piersi jest najwiÄ™ksze oraz zaburzeÅ„ genetycznych niezależnie przyczyniajÄ…cych siÄ™ do rozwoju raka.
W świetle dotychczasowych badań czynnikami ryzyka zachorowania na raka piersi są):
Grupa wysokiego ryzyka (ryzyko względne 4 x większe niż w przeciętnej populacji):
1. płeć żeńska
2. wiek >50 r.ż
3. miejsce urodzenia: Europa póÅ‚nocna,Stany Zjednoczone i Kanada
4. zachorowanie na raka drugiej piersi w wywiadzie
5. odzinne występowanie raka piersi u krewnych 1-go stopnia zwłaszcza u kobiet w wieku premenopauzalnym
6. nosicielstwo mutacji niektórych genów (gÅ‚. BRCA1 i BRCA2)
7. niektóre Å‚agodne choroby rozrostowe piers
Grupa umiarkowanego ryzyka (ryzyko względne 2-4 razy większe niż w przeciętnej populacji):
1. występowanie raka piersi u krewnych innych niż 1-go stopnia
2. wczesny wiek pierwszej miesiączki (przed 12 r. ż.)
3. późny wiek ostatniej miesiÄ…czki
4. późny wiek pierwszego porodu
5. otyłość
6. ekspozycja na działanie promieniowania jonizującego
Grupa niskiego ryzyka (ryzyko względne 1- 2 x większe niż w przeciętnej populacji):
1. długotrwała terapia hormonalna (antykoncepcja hormonalna lub hormonalna terapia zastępcza)
2. alkohol
3. papierosy (zwłaszcza po 44 r. ż.)
4. dieta bogata w tłuszcze zwierzęce
Próba wyodrÄ™bnienia czynników ryzyka raka piersi ma na celu podjecie dziaÅ‚aÅ„ majÄ…cych na celu zmniejszenie odsetka zachorowaÅ„ na raka piersi. CaÅ‚oksztaÅ‚t tych dziaÅ‚aÅ„ nazywamy profilaktykÄ… raka piersi. W tym zakresie wyróżniamy:
1. profilaktykÄ™ pierwotnÄ… – zapobieganie zachorowaniom na raka piersi
2. profilaktykÄ™ wtórnÄ… – wczesne wykrywanie nowotworu
Jeżeli chodzi o profilaktykÄ™ pierwotnÄ… na pewno pacjentki z grupy wysokiego ryzyka automatycznie sÄ… wyÅ‚Ä…czone i automatycznie stajÄ… kandydatkami do Å›cisÅ‚ego zastosowania profilaktyki wtórnej i poradnictwa genetycznego, ponieważ na wiek, pÅ‚eć miejsce urodzenia itd. nie mamy żadnego wpÅ‚ywu. Metaanaliza badaÅ„ z udziaÅ‚em ponad 500 tysiÄ™cy kobiet potwierdziÅ‚y skuteczność regularnie powtarzanych badaÅ„ obrazowych (skrining) w zmniejszeniu ryzyka zgonu z powodu raka piersi a stopieÅ„ redukcji zależy od wieku rozpoczÄ™cia badaÅ„. Wczesne rozpoczÄ™cie populacyjnej diagnostyki raka piersi może obniżyć umieralność o 20-30%. Jak wskazujÄ… ostatnie publikacje z krajów anglosaskich aktywny udziaÅ‚ kobiet w programach badaÅ„ przesiewowych i odpowiednia edukacja mogÄ… doprowadzić do zmniejszenia umieralnoÅ›ci na raka piersi nawet o 40%. KwalifikujÄ…c pacjentki do badaÅ„ przesiewowych należy pamiÄ™tać by w dobie dostÄ™pu do różnorodnych metod diagnostycznych nie wykonywać rutynowo mammografii u kobiet miÄ™dzy 20 a 45 r. ż. gdyż u kobiet narażonych na promieniowanie jonizujÄ…ce w mÅ‚odoÅ›ci ryzyko zachorowania na raka piersi jest zwiÄ™kszone również w starszym wieku. U mÅ‚odych chorych preferuje siÄ™ badanie USG piersi, a w przypadku rodzinnego obciążenia rakiem piersi NMR.
Zaledwie 4-8% raków piersi może być wynikiem dziedzicznych mutacji natomiast pozostaÅ‚e 92-96% jest nastÄ™pstwem sporadycznych mutacji w komórkach somatycznych .WiÄ™kszość kobiet dotkniÄ™tych sporadycznÄ… mutacjÄ… nie zachoruje na raka piersi przed 60 r.ż, natomiast wiÄ™kszość rodzinnie wystÄ™pujÄ…cych nowotworów piersi dotyczy gÅ‚ownie kobiet mÅ‚odszych(
Dużo wiÄ™ksze możliwoÅ›ci profilaktyki pierwotnej dotyczÄ… pacjentek z grupy Å›redniego a na pewno z grupy niskiego ryzyka zwÅ‚aszcza w zakresie nawyków żywieniowych czy stylu życia. Wyniki niektórych badaÅ„ sugerujÄ…, e spożycie tÅ‚uszczu i nadwaga sÄ… istotnymi czynnikami ryzyka raka piersi (dotyczy to zwÅ‚aszcza diety bogatej w tÅ‚uszcze nienasycone). Prawdopodobnie jest to zwiÄ…zane z syntezÄ… endogennych estrogenów w tkance tÅ‚uszczowej organizmu. W tym przypadku zmiana nawyków żywieniowych i regularny wysiÅ‚ek fizyczny prowadzi nie tylko do zmniejszenia ryzyka zachorowania na raka piersi ale również do prewencji miażdżycy i ogólnej poprawy samopoczucia m.in. pÅ‚ynÄ…cej z poprawy aparycji. OmawiajÄ…c dietÄ™ należy również wspomnieć że konsumpcja 1-2 porcji alkoholu dziennie podwyższa stężenie estrogenów u kobiet niezależnie od stanu menopauzalnego – każde 10g czystego alkoholu powoduje wzrost ryzyka raka piersi o 9%. Dlatego warto poprzestać na lampce czerwonego wina do obiadu, rezygnujÄ…c z intensywnej degustacji drinków w czasie klubowego wieczoru.
OsobnÄ… kwestiÄ… pozostajÄ… zachowania zwiÄ…zane z prokreacjÄ… i majÄ…ce wpÅ‚yw na hormonalnÄ… gospodarkÄ™ organizmu. Wyniki wielu badaÅ„ wskazujÄ… że ryzyko raka piersi wzrasta z wydÅ‚użeniem okresu prokreacyjnego kobiety – wczesna pierwsza miesiÄ…czka, późne urodzenie pierwszego dziecka, późna menopauza. O ile na rozpoczÄ™cie okresu pokwitania znakomita wiÄ™kszość kobiet w zasadzie nie ma wpÅ‚ywu o tyle należy bardzo racjonalnie podejść manipulacji nad okresem prokreacyjnym z pomocÄ… antykoncepcji hormonalnej i hormonalnej terapii zastÄ™pczej. Urodzenie 1-go dziecka wpÅ‚ywa na ostateczne uksztaÅ‚towanie siÄ™ nabÅ‚onka gruczoÅ‚u mlekowego co zmniejsza ryzyko raka piersi o ile nie bÄ™dzie odroczone w czasie – urodzenie 1-go dziecka >30 r. ż. powoduje 3-krotny wzrost ryzyka raka piersi, a po 35 r. ż. ryzyko staje siÄ™ wiÄ™ksze niż u nieródek. NajwiÄ™ksza proliferacja komórek gruczoÅ‚u piersiowego nastÄ™puje w fazie lutealnej cyklu w obecnoÅ›ci wysokich stężeÅ„ estrogenu i progestagenów, a stopieÅ„ proliferacji komórek nabÅ‚onkowych koreluje ze stężeniem progestagenów endo- i egzogennych (jest wyższy u osób przyjmujÄ…cych AH) .Ryzyko rozwoju raka piersi jest nieco wyższe u kobiet stosujÄ…cych AH (1.19 -1.24) a zwÅ‚aszcza wyższe gdy AH jest stosowana przed urodzeniem 1-go dziecka - wzrost ryzyka w przedziale wiekowym 20-29 lat.Ryzyko raka piersi u kobiet z rodzin obciążonych rakiem piersi ,stosujÄ…cych AH jest 3-6 krotnie wyższe (w zależnoÅ›ci od iloÅ›ci chorujÄ…cych krewnych 1-go stopnia) a dla nosicielek BRCA1/2 nawet 11-krotnie (promocyjna rola estrogenów).Kobiety z rodzin obciążonych rakiem piersi (nie tylko z potwierdzonÄ… mutacjÄ…BRCA1 i BRCA2) powinny być zachÄ™cane do korzystania z innych metod antykoncepcji i nie odraczaniu decyzji o urodzeniu dziecka powyżej 30 r.ż niezależnie od trendów sugerowanych przez tzw. kolorowÄ… prasÄ™.
Podobne dziaÅ‚anie ma tzw. hormonalna terapia zastÄ™pcza. Skojarzona estrogenowo-progesteronowa HZT zwiÄ™ksza ryzyko raka piersi i zależy wprost proporcjonalnie od czasu przyjmowania preparatów (gwaÅ‚townie roÅ›nie po 5 latach, u chorych na raka piersi zwiÄ™ksza ryzyko nawrotu). HZT estrogenowa wydaje siÄ™ nie wpÅ‚ywać na rozwój nowotworów, same progetageny zwiÄ™kszajÄ… ryzyko raka. Z tego wzglÄ™du należy postulować racjonalnÄ… HZT w postaci preparatów estrogenowych stosowanych nie dÅ‚użej niż przez 5 lat w dawkach malejÄ…cych. HZT u pacjentek z rozpoznanym rakiem piersi jest w zasadzie przeciwwskazana a jeżeli ze wzglÄ™dów medycznych musi być stosowana to nie dÅ‚użej niż 3 miesiÄ…ce i pod nadzorem lekarza onkologa.
Wszystkie pacjentki stosujące AH i HZT powinny regularnie poddawać się kontrolnym badaniom przesiewowym.
Na koniec rozważaÅ„ o profilaktyce raka piersi proponujemy próbÄ™ osobistego zastanowienia siÄ™ nad ryzykiem rozwoju raka piersi. Indywidualne ryzyko zachorowania na raka piersi można ocenić na podstawie różnych metod statystycznych z których najpopularniejsza jest tzw. skala Gaila, uwzglÄ™dniajÄ…ca nastÄ™pujÄ…ce czynniki:
1. rak przewodowy lub zrazikowy „in situ” w wywiadzie
2. wiek kobiety ( dotyczy wyłącznie kobiet > 35 r.ż)
3. wiek wystÄ…pienia pierwszej miesiÄ…czki
4. wiek urodzenia pierwszego dziecka
5. ilość krewnych 1-go stopnia z rozpoznanym rakiem piersi w rodzinie(4-8% raków piersi może być wynikiem dziedzicznych mutacji)
6. liczba wykonanych biopsji piersi
7. atypowa hiperplazja potwierdzona biopsjÄ… w wywiadzie
GÅ‚ównym zastosowaniem tej skali (notabene dostÄ™pnej na forach internetowych) jest kwalifikacja kobiet do dziaÅ‚aÅ„ zapobiegawczych, niestety jest przeznaczona dla kobiet >35 r.ż za co wszystkie pacjentki z mÅ‚odszej grupy przepraszamy ale niestety ryzyko zachorowania w mÅ‚odym wieku nie podlega prostym kalkulacjom.
Dorota Imielska-Zdunek
Specjalista onkolog-radioterapeuta
ul. Piłsudskiego 7, 43-300 BIELSKO-BIAŁA
33 812 42 18
e.osika@emaro.com.pl